31 uttrovi

À prupositu di Wikipedia
Ottobre
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31

U 31 uttrovi hè u 304esimu ghjornu (u 305esimu ghjornu s'è l'annata hè bisesta) di u calendariu gregorianu.

Evenimenti[mudificà | edità a fonte]

Nascite[mudificà | edità a fonte]

Morte[mudificà | edità a fonte]

Celebrazione[mudificà | edità a fonte]

Feste[mudificà | edità a fonte]

I Santi[mudificà | edità a fonte]

Santu Quintinu. Santu Volfgangu.

Quintinu serebbi unu di i missiunarii mandati da Roma in Gallia à l'epica di l'imperatore Massimianu. Serebbi statu vescu di una cità chjamata oghje Noyon-Tournai. Hè mortu versu l'annu 285. A so tomba l'averebbi trova Santu Eligiu, in Vermandu, lattuale cità di Saint-Quentin, dipartimentu di l'Aisne.

Etimolugia: Quintinu hè un derivatu di u nome Quintu datu à u quintu figliolu.

Nomi: Koint, Kwint, Quentilien, Quentin, Quinctille, Quint, Quinta, Quintien, Quintila, Quintiliano, Quintilianu, Quintilien, Quintillus, Quintin, Quintina, Quintinu, Quinton.

Paesi è cità: Vermandois.

Litteratura: Walter Scott: "Quentin Durward (1823).

Volfgangu hè un vescu natu in Svezia versu l'annu 927, mortu in Austria u 31 uttobre di l'annu 994.

A' 37 anni si era fattu frate di San Benedettu è ghjera partutu in Ungheria per evangelizà i Magiari. Quallà, ebbe pocu successu.

Quand'ellu vultò, ottu anni dopu , fù fattu vescu di Ratisbona, in Baviera. Custì hè statu un amministratore di prima trinca. Hà messu a disciplina in u so cleru è, di i cunventi, ne hà fattu lochi di prigera chì, nanzu, ci si manghjava è ci si beia più ch'ellu ci si pregava.

Hè statu u maestru è direttore di u futuru imperatore di u Santu Imperu, Arrigu Secondu, un imperatore messu nantu à l'altari.

Un ghjornu, un disgraziatu, per vestesi, si avia tagliatu un pezzu di e tendine di u so lettu è i servi u vulianu impiccà: "Lasciatelu andà, disse Volfgangu. Soga ne avia bisognu". E' u fece parte cù una vistura nova.

Quand'ellu fù in puntu di morte, Volfgangu si fece purtà davanti à l'altare per esse inoliatu. A ghjente vense à vede u spataculu. "Lasciateli fighjà - disse à i so preti. Cusì penseranu à a soia a morte è forse ci si prepareranu".

Etimolugia: da u germ. "wolf" (lupu) ' "gang" (assaltu).

Nomi: Bulfon, Gangel, Volfango, Volfangu, Volgango, Volgangu, Wölfe, Wolfgang, Wölflein, Wülfke, Wülfken, Wülfling.[1]

In Corsica[mudificà | edità a fonte]

Ligami[mudificà | edità a fonte]


I mesi di l'annu
Ghjennaghju - Ferraghju - Marzu - Aprile - Maghju - Ghjugnu - Lugliu - Aostu - Settembre - Uttobre - Nuvembre - Dicembre