15 di lugliu

À prupositu di Wikipedia
Lugliu
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31

U 15 di lugliu hè u 196esimu ghjornu (u 197esimu ghjornu s'è l'annata hè bisesta) di u calendariu gregorianu.

Evenimenti[mudificà | edità a fonte]

Nascite[mudificà | edità a fonte]

- 1976 - Diane Kruger (Diane Heidkrüger), attrice tedesca.

Morte[mudificà | edità a fonte]

Celebrazione[mudificà | edità a fonte]

Feste[mudificà | edità a fonte]

I Santi[mudificà | edità a fonte]

Santu Quilicu. Santu Bonaventura.

Un' sapimu nunda di Quilicu, issu santu chì avia, in Corsica, una quarantina di chjese. U so cultu venia dunque subitu dopu à quellu di Santa Maria, San Ghjuvanni, San Petru è San Martinu.

Etimolugia: forse da u gr. "kiriakos" (dedicatu à Diu).

Casate: Quilici, Quilichini (chì, in u 1981, venia à u 49èsimu rangu di e casate corse).

Nomi: Chirgu, Chirigo, Quilico, Quilicu, Quirico, Quirigo.

Paesi è cità: Appiettu, Balogna, Ghjucatoghju, l'Olmu, a Pieve, u Poghju di Venacu, i Prunelli di Casacconi.

Litteratura: Tumasgiu Pasquale PERETTI: "Leggenda di San Quilicu d'Alisgiani", in ANNU CORSU 1938.

Bonaventura fù unu di i megliu scrittori mistichi di u Medievu. Ellu, Duns Scot è Tumasgiu d'Aquinu sò i più celebri duttori di a sculastica.

Bonaventura era un talianu natu in u 1221. Si chjamava Giovanni de Fidanza. Hà pigliatu u nome di Bonaventura à 22 anni, fendusi frate di san Francescu. Tandu, si ne hè venutu in Parigi per cuntinuvà à studià è, custì, da u 1248 à u 1257, hà fattu u prufessore di filosufia è teolugia. In u 1257, dunque à l'età di 36 anni, hè fattu ministru generale di l'Ordine ch'ellu direge 16 anni, ricusendu di esse fattu vescu d'York, in Inghilterra.

A' 52 anni, in u 1273, u papa Gregoriu Decimu u face vescu d'Albano è, subitu dopu, cardinale è u so legatu à u Cunciliu di Lione per circà di mette in accordu a Chjesa greca è a latina. A ricunciliazione - chì ùn durò d'altronde chè un annu - si hè fatta u 6 lugliu 1274.

Bonaventura muria ottu ghjorni dopu. Fattu unicu in a storia di i papa, Gregoriu Decimu dumandò à tutti i preti di a Cristianità di dì una messa pè u riposu di l'anima di Bonaventura.

Bonaventura hè statu canunizatu da Sistu Quartu in u 1482 è, in u 1587, Sistu Quintu u dichjarava duttore di a Chjesa.

Contanu chì, un ghjornu, Santu Egidiu li dumandò:

- Hè vera chì un gnurantone cum'è mè pò tene caru u Signore quant'è un sapientone cum'è tè?

- Hè vera - rispose Bonaventura - è ancu di più. Cunnoscu certe vechje chì nantu à issu puntu, valenu più chè tutti i teologhi.

Tandu, passava un vechja cù un carcu di legne nantu à u capu.

- Rallegratevi, o Zì, - li disse Egidiu - vengu di sapè chè vo pudite tene caru u Signore più chè Bonaventura.

E' po, si indinuchjò è restò trè ore in visibiliu.

Etimolugia: da u lat. "bona" (bona) è "ventura" (sorte).

Nomi: Bonaventura, Bonaventure.[1]

In Corsica[mudificà | edità a fonte]

Ligami[mudificà | edità a fonte]

I mesi di l'annu
Ghjennaghju - Ferraghju - Marzu - Aprile - Maghju - Ghjugnu - Lugliu - Aostu - Settembre - Uttobre - Nuvembre - Dicembre