Vicia pannonica

À prupositu di Wikipedia
Vicia pannonica
Vicia pannonica
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Lycopodiopsida
Divisione Tracheophyta
Sottudivisione Spermatophytes
Ordine Fabales
Famiglia Fabaceae
Generu Vicia
Nome binuminale
Vicia pannonica
Carl Linnaeus, 1753

Vicia pannonica hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di e Fabaceae.

Descrizzione[mudificà | edità a fonte]

Vicia pannonica hè una pianta erbacea vivace appartinendu à a famiglia di e Fabaceae. Si caratterizeghja da piccioli rampicanti pudendu aghjunghje sinu à 1,5 metru di lunghezza. E so foglie sò cumposte da fogliole ovale è i so fiori sò ragruppati in gaspe dense di culore purpureu. I frutti di Vicia pannonica sò guaine lungarine cuntinendu parechji granelli.

Ripartizione[mudificà | edità a fonte]

Vicia pannonica hè originaria d'Europa cintrale è orientale. Omu a trova per u più in e pratuline, l'arici di fureste è e zone umite. Hè ancu prisente in certe rigione d'Asia occidentale.

Vicia pannonica hè prisente in Corsica.[1]

Biolugia[mudificà | edità a fonte]

Vicia pannonica hè una pianta vivace chì si riproduce per u più per via di granelli. Fiurisce da maghju à lugliu, attirendu l'insetti inamacatori tali l'ape è e farfalle. I so granelli sò spergugliati da u ventu è l'animali, favuriscendu cusì a so prupagazione.

Tassonumia[mudificà | edità a fonte]

Vicia pannonica hè u nome scentificu accittatu di 'ssa pianta. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi seguenti : Vicia cracca subsp. pannonica, Vicia cracca var. pannonica è Vicia cracca f. pannonica.

Cunsirvazione[mudificà | edità a fonte]

Vicia pannonica hè una pianta relativamente cumuna in a so area di ripartizione. Eppuru, certe pupulazione ponu esse minacciate per causa di a distruzzione di u so ambiente naturale da l'urbanisazione è l'agricultura intensiva. Hè dunque impurtante di prisirvà e zone induve 'ssa pianta si trova cù u fine di garantisce a so sopravvivenza à longu andà.

Riferimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Note[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]