Sempervivum tectorum

À prupositu di Wikipedia
Sempervivum tectorum
Sempervivum tectorum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Lycopodiopsida
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Saxifragales
Famiglia Crassulaceae
Genaru Sempervivum
Nomu binuminali
Sempervivum tectorum
Carl Linnaeus, 1753

Sempervivum tectorum hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Crassulaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Sempervivum tectorum hè una pianta succulenti appartinendu à a famiglia di i Crassulaceae. 'Ssa spezia hè carattarizata da i so rusetti di casci carnati è spessi, disposti à forma di spirala. I casci sò di culori verdi, calchì volta tinti di rossu o di purpurea, è sò cuparti à picculi punti spinosi. I rusetti poni aghjunghja sinu à 15 centimi di diamitru.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Urighjinariu d'Auropa, Sempervivum tectorum hè largamenti spartu in i righjoni muntosi è i zoni rucciosi. Omu u trova in particulari in l'Alpi, i Pirenei, i Carpazi è i Balcani. 'Ssa pianta hè ancu cultivata in numarosi orta ed hè à spessu apradata com'è pianta urnamintali.

Sempervivum tectorum hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Sempervivum tectorum hè una pianta vivaci chì si ripraduci par u più in via vegetativa. I rusetti pruducini stuloni, piccioli pasciulanti smilzi chì portani nuveddi rusetti à i so estremità. 'Ssi rusetti novi poni staccà si dopu è furmà nuveddi pianti. A fiuritura di Sempervivum tectorum si pruduci di regula à u capu di parechji anni. I fiora sò chjuchi, di culori rusulinu o rossu, è sò ragruppati in infiuriscenzi.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Sempervivum tectorum hè u nomu scentificu accittatu par 'ssa spezia. Esistini eppuri parechji sinonimi chì sò stati apradati par disignà 'ssa pianta, tali Sempervivum montanum, Sempervivum arachnoideum è Sempervivum calcareum. 'Ssi sinonimi sò stati apradati in u passatu, ma sò avali cunsidarati com'è obsuleti.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Sempervivum tectorum ùn hè micca cunsidaratu com'è una spezia minacciata. A so larga ripartizioni giugrafica è a so capacità à adattà si à diffarenti tipi di terri è di cundizioni climatichi li cunfariscini una certa risilienza. Eppuri, a distruzzioni di u so ambienti naturali è a racolta eccessiva poni rapprisintà minacci par certi pupulazioni lucali. Hè dunqua impurtanti di vighjà à a cunsirvazioni di 'ssa spezia prisirvendu i so ambienti naturali è evitendu l'eccessu di cugliera.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]