Melilotus indicus

À prupositu di Wikipedia
Melilotus indicus
Melilotus indicus
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Fabales
Famiglia Fabaceae
Genaru Melilotus
Nomu binuminali
Melilotus indicus
Carlo Allioni, 1785

Melilotus indicus hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Fabaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Melilotus indicus hè una pianta arbacea annuali appartinendu à a famiglia di i Fabaceae. Si caratterizeghja da i piccioli ritti, pudendu aghjunghja un'altezza da 30 à 100 centimi. I so casci sò alterni, cumposti da trè fuglioli dintati è di culori verdi chjaru. I fiora, di culori giaddu vivu, sò ragruppati in gaspi lungarini è sgaghjani un prufumu inzuccaratu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Urighjinariu d'Asia, Melilotus indicus si hè spartu in numarosi righjoni di u mondu. Omu u trova par u più in Auropa, in Africa subrana, in Asia cintrali è in America subrana. 'Ssa pianta hà una grandi capacità d'adattamentu è pò culunizà diffarenti tipi di terri, cumpresu i terri povari in nutrimenti.

Melilotus indicus hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Melilotus indicus hè una pianta annuali chì si ripraduci par via di graneddi. A so fiuritura hà locu da maghju à sittembri, siont'è i righjoni. I fiora sò inamacati da l'insetti, in particulari l'abbi, chì sò attratti da u so prufumu dolci. I graneddi sò dopu dissiminati da u ventu o da l'omu, prupiziendu cusì a prupagazioni di a spezia.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

U nomu scentificu Melilotus indicus hè stata attribuitu à 'ssa pianta da u butanistu tedescu Carl Ludwig Willdenow in u 1802. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi siguenti : Melilotus parviflorus Desf., Melilotus parviflorus var. tenuifolius (Desf.) Boiss., è Melilotus parviflorus var. tenuifolius (Desf.) Boiss. ex Nyman.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Melilotus indicus hè cunsidaratu com'è una spezia invadenti in numarosi righjoni di u mondu. A so crescita rapita è a so capacità à culunizà diffarenti ambienti poni caghjunà una cuncurrenza incù i spezii indigeni, riducendu cusì a biudiversità lucali. Hè dunqua impurtanti di surviglià è di cuntrullà a so prupagazioni cù u fini di prisirvà l'ecusistemi naturali.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]