Lathyrus sativus

À prupositu di Wikipedia
Lathyrus sativus
Lathyrus sativus
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Fabales
Famiglia Fabaceae
Genaru Lathyrus
Nomu binuminali
Lathyrus sativus
Carl Linnaeus, 1753

Lathyrus sativus hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Fabaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Lathyrus sativus hè una pianta annuali appartinendu à a famiglia di i Fabacées. Hè urighjinariu di u bacinu mediterraniu ed hè largamenti cultivatu in numarosi righjoni di u mondu par i so graneddi manghjarecci.

'Ssa pianta arbacea aghjunghji di regula un'altezza da 30 à 60 centimi. Pussedi i piccioli arrampicanti o pasciulanti, muniti di avvitichji, chì li parmettini d'appiccà si à i punteddi circunvicini. I casci sò cumposti da fuglioli uvali è sò altirni longu à u picciolu. I fiora, di culori biancu, rusulinu o viulinu, sò ragruppati in gaspi terminali. I frutti sò vaini lungariniu cuntinendu parechji graneddi.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Lathyrus sativus hè urighjinariu di u bacinu mediterraniu, ma hè avali cultivata in numarosi righjoni di u mondu, in particulari in Auropa, in Asia è in America subrana. Prifirisci i climi timparati è i terri beddi assiccati.

Lathyrus sativus hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Lathyrus sativus hè una pianta annuali chì si ripraduci par via di graneddi. Fiurisci di regula da maghju à lugliu. I fiora sò impullinati da l'insetti, in particulari l'abbi, chì sò attratti da u so nettaru. I graneddi si formani in i vaini dopu à a ficundazioni di i fiora.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Lathyrus sativus hè u nomu scentificu accittatu pà 'ssa pianta. Certi sinonimi scentifichi inchjudini Lathyrus cicera è Lathyrus odoratus.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Lathyrus sativus hè una pianta cultivata à grandi scala pà i so graneddi manghjarecci. Hè ancu usata com'è pianta furagera par u bistiamu. Bench'è 'ssa pianta ùn sii micca cunsidarata com'è minacciata, hè impurtanti di vighjà à a cunsirvazioni di i so ambienti naturali è di prumova pratichi agriculi durevuli pà assicurà a so perennità.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]