Galium spurium

À prupositu di Wikipedia
Galium spurium
Galium spurium
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Gentianales
Famiglia Rubiaceae
Genaru Galium
Nomu binuminali
Galium spurium
Carl Linnaeus, 1753

Galium spurium hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Rubiaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Galium spurium hè una pianta arbacea annuali appartinendu à a famiglia di i Rubiaceae. Si caratterizeghja da i so piccioli smilzi è ramificati, pudendu aghjunghja un'altezza da 30 à 60 centimi. I casci sò disposti in verticilli da 6 à u 8, è sò liniari o lanceulati, misurendu à l'incirca 1 à 3 centimi di longu. I fiora, di culori biancu o virdicciu, sò chjuchi è ragruppati in cimi asciddari. I frutti sò achenii lisci è neri.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Galium spurium hè urighjinariu d'Auropa, ma si hè spartu in numarosi righjoni di u mondu, in particulari in America subrana, in Asia è in Australia. Prifirisci i terri ricchi di nutrimenti è l'ambienti disturbati, tali i bordi di stradona, i giardini è i campi cultivati.

Galium spurium hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

'Ssa pianta annuali si ripraduci par u più par via di graneddi. A fiuritura hà locu da ghjugnu à sittembri, è i fiora sò inamacati da l'insetti. I graneddi sò spargugliati da u ventu, l'animali è l'attività umani. Galium spurium hà una crescita rapita è pò furmà culonii densi, ciò chì li parmetti di fà cuncurrenza à altri pianti indigeni.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

U nomu scentificu attuali di 'ssa pianta hè Galium spurium. Eppuri, hà ancu statu discritta sottu à altri noma scentifichi, tali Galium aparine var. spurium è Galium spurium var. echinospermum.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Galium spurium hè cunsidaratu com'è una spezia invadenti in numarosi righjoni di u mondu. A so espansioni rapita è a so capacità à furmà culonii densi poni caghjunà a supprissioni di i spezii indigeni è disturbà l'ecusistemi lucali. Hè dunqua impurtanti di surviglià è di cuntrullà a so prupagazioni, in particulari limitendu i pirturbazioni di l'ambienti naturali è favuriscendu a prisenza di spezii indigeni cuncurrenti.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]