Dorycnium pentaphyllum

À prupositu di Wikipedia
Dorycnium pentaphyllum
Dorycnium pentaphyllum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisione Tracheophyta
Sottudivisione Spermatophytes
Ordine Fabales
Famiglia Fabaceae
Generu Dorycnium
Nome binuminale
Dorycnium pentaphyllum
Giovanni Antonio Scopoli, 1772

Dorycnium pentaphyllum hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di e Fabaceae.

Descrizzione[mudificà | edità a fonte]

Dorycnium pentaphyllum hè una pianta erbacea vivace appartinendu à a famiglia di e Fabaceae. Si caratterizeghja da i piccioli ritti aghjunghjendu un'altezza da 30 à 60 centimi. E so foglie sò cumposte da cinque fogliole ovale, da induve u so nome specificu pentaphyllum. I fiori, di culore rusulatu pallidu à biancu, sò ragruppati in gaspe terminale. I frutti sò guaine cuntinendu parechji granelli.

Ripartizione[mudificà | edità a fonte]

'Ssa spezia hè originariu di u bacinu mediterraniu, induv'ella hè prisente in parechje paesi tali a Spagna, a Francia, l'Italia è a Grecia. Omu a trova ancu in certe rigione d'Africa suprana. Dorycnium pentaphyllum priferisce e terre calcarie è l'ambienti assuliati tali e pratuline, a machja è i prati secchi.

Dorycnium pentaphyllum hè prisente in Corsica.[1]

Biolugia[mudificà | edità a fonte]

Dorycnium pentaphyllum hè una pianta adatta à e cundizione aride. Pussede radiche prufonde chì li permettenu di coglie l'acqua in prufundità. 'Ssa spezia hà a particularità di fissà l'azotu atmusfericu grazia à batterie simbiotiche prisente in e so radiche. Quessa li cunferisce un avantaghju cumpetitivu in i mezi poveri in nutrimenti.

Tassonumia[mudificà | edità a fonte]

Dorycnium pentaphyllum hè u nome scentificu accittatu per 'ssa spezia. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi seguenti : Lotus pentaphyllus, Dorycnium herbaceum è Dorycnium pentaphyllum subsp. herbaceum. 'Ssi nomi sò stati imprudati in u passatu per designà 'ssa pianta, ma sò avale cunsiderati cum'è sinonimi.

Cunsirvazione[mudificà | edità a fonte]

Dorycnium pentaphyllum ùn hè micca cunsiderata cum'è una spezia minacciata. Hè largamente sparta in a so area di ripartizione naturale è ùn face micca l'ogettu di misure di cunsirvazione specifiche. Eppuru, a distruzzione di u so ambiente naturale duvuta à l'urbanisazione è à l'agricultura intensiva pò custituisce una minaccia per 'ssa pianta à longu andà. Hè dunque impurtante di prisirvà i mezi naturali induv'ella si trova cù u fine di garantisce a so sopravvivenza à l'avvene.

Riferimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Note[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]