Centaurea calcitrapa

À prupositu di Wikipedia
Centaurea calcitrapa
Centaurea calcitrapa
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisione Tracheophyta
Sottudivisione Spermatophytes
Ordine Asterales
Famiglia Asteraceae
Generu Centaurea
Nome binuminale
Centaurea calcitrapa
Carl Linnaeus, 1753

Centaurea calcitrapa hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di l'Asteraceae.

Descrizzione[mudificà | edità a fonte]

Centaurea calcitrapa hè una pianta erbacea vivace appartinendu à a famiglia di l'Asteraceae. Si distingue da i so fiori punghjente è e so casce argentate. I fiori, di culore purpureu vivu, sò ragruppati in capulini è sò circundate da brattee punghjente. E casce, inquantu à elle, sò strette, lungarine è cuperte à peli argentati.

Ripartizione[mudificà | edità a fonte]

Centaurea calcitrapa hè originaria di a rigione mediterrania, ma si hè ancu sparta in altre rigione di u mondu, in particulare in Europa, in Africa suprana è in Asia occidentale. Priferisce e terre secche è belle assiccate, tali e pratuline, e dune di rena è i terreni abbandunati.

Centaurea calcitrapa hè prisente in Corsica.[1]

Biolugia[mudificà | edità a fonte]

'Ssa pianta si riproduce per u più da i so granelli. I fiori attiranu l'insetti inamacatori, tali l'ape è e farfalle, chì cuntribuiscenu à a fecondazione. I granelli sò dopu spergugliati da u ventu o per via di l'aderenza à l'animali o i vistiti. Centaurea calcitrapa hè una pianta resistente, capace à sopravvive in cundizione aride è d'adattà si à sfarenti tipi di terre.

Tassonumia[mudificà | edità a fonte]

Centaurea calcitrapa hè u nome scentificu accittatu di 'ssa spezia. Hè ancu cunnisciuta sottu à altre nomi, tali Centaurea melitensis, Centaurea spinosa o Centaurea calcitrapoides. 'Ssi nomi sò cunsiderati cum'è sinonimi di Centaurea calcitrapa.

Cunsirvazione[mudificà | edità a fonte]

Centaurea calcitrapa hè cunsiderata cum'è una spezia invadente in certe rigione induv'ella hè stata introdutta. A so crescita rapida è a so capacità à prupagà si prestu ponu caghjunà a supprissione d'altre spezie indigene. Per via di cunsequenza, misure di gistione è di cuntrollu sò necessarie per limità a so espansione è prisirvà a biodiversità lucale.

Riferimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Note[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]