Esca

À prupositu di Wikipedia
L'esca
Fomes fomentarius
Classificazione scentifica
Regnu Fungi
Divisione Basidiomycota
Classa Basidiomycetes
Ordine Polyporales
Famiglia Polyporaceae
Generu Fomes
Nome binuminale
Fomes fomentarius
Linnaeus, 1753


L' esca (u nome latinu essendu Fomes fomentarius) hè un fungu di a famiglia di e Polyporaceae chì ùn hè micca manghjarecciu .

Descrizzione di a spezia[mudificà | edità a fonte]

Corpu fruttiferu[mudificà | edità a fonte]

U corpu hè sessile, à forma di "zocculu", longu 10-40 cm. In u prima stadiu di crescita u cappellu prisenta solchi cuncentrichi è ondulati, incù una cresta molla. L'orlu hè attundulatu, rughjinosu chjaru di culore. À maturazione a cresta si prisenta dura, massiccia, ocra o brunastra di culore, incù l'arice rugosu.

Tubuli[mudificà | edità a fonte]

I tubuli sò longhi, incù parechji strati, d'aspettu rughjinosi.

Pori[mudificà | edità a fonte]

I pori da vicinu

I pori sò fini, rutondi, chjuchi, u culore variendu da biancu crema à brunastri. Sò assai fragili.

Carne[mudificà | edità a fonte]

A carne hè suverosa o spungosa, dura, brunu-russiccia. L'odore hè tipicamente funghinu oppuru di legnu, moltu agrievule, spicialmente vicinu à i pori.

Spore[mudificà | edità a fonte]

E spore sò oblunghe, giallastre.

Fustu parassitatu da l'esca (F. fomentarius)

Ambiente[mudificà | edità a fonte]

Cresce annantu à piante cascilarghe, tantu vive ch'è morte, d'estate o di vaghjimu, per parechji anni.

Cumestibilità[mudificà | edità a fonte]

L'esca ùn hè micca manghjareccia, a so cunsistenza essendu praticamente para à quella di u legnu.

Etimulugia[mudificà | edità a fonte]

Da u latinu fomes = esca, alimentu di u focu, per l'usu chì si ne facia in i tempi.

Usu[mudificà | edità a fonte]

L'esca era tagliata in fette longhe e strette. Seccate in u fornu, sse fette eranu aduprate par accende a pipa cun a petra battifocu. Si pudia pistà l'esca secca in polvera è misculala à u salnitru nitratu di potassiu per accende u focu casanu piu facilmente.

Sinonimi[mudificà | edità a fonte]

  • Agaricus fomentarius (L.) Lam., (1783)
  • Boletus fomentarius L., Species Plantarum: 1176 (1753)
  • Elfvingia fomentaria (L.) Murrill, Bull. Torrey bot. Club 30(5): 298 (1903)
  • Elfvingiella fomentaria (L.) Murrill
  • Ochroporus fomentarius (L.) J. Schröt., Krypt.-Fl. Schlesien 3(1): 486 (1888)
  • Placodes fomentarius (L.) Quél., Enchiridion Fungorum, in Europa Media Præsertim in Gallia Vigentium (Parigi): 171 (1886)
  • Polyporus fomentarius (L.) Fr., Systema mycologicum (Lundae) 1: 374 (1821)
  • Pyropolyporus fomentarius (L.) Teng, Chung-kuo Ti Chen-chun: 763 (1963)
  • Scindalma fomentarium (L.) Kuntze, Revis. gen. pl. (Leipzig) 3 (1898)
  • Ungulina fomentaria (L.) Pat., Essai Tax. Hyménomyc.: 102 (1900)

Note[mudificà | edità a fonte]


Bibliugrafia[mudificà | edità a fonte]

Da vede dinù[mudificà | edità a fonte]

Fonte[mudificà | edità a fonte]

'Ss'articulu pruvene in parte o in tutalità da l'articulu currispundente di a wikipedia in talianu.