18 di ghjennaghju

À prupositu di Wikipedia
Ghjennaghju
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31

U 18 di ghjennaghju hè u 18u ghjornu di l'annu in u calendariu gregurianu. Restanu 347 ghjorni à a fine di l'annu (348 sì hè bisestile).

Avenimenti[mudificà | edità a fonte]

In Corsica[mudificà | edità a fonte]

Nascite[mudificà | edità a fonte]

- 1985: Yannick Cahuzac, ghjucadore di pallò francesu.
- 1988: Tujamo (Matthias Richter), DJ è pruduttore discugraficu tedescu.

Morti[mudificà | edità a fonte]

Celebrazioni[mudificà | edità a fonte]

Santi[mudificà | edità a fonte]

Santa Priscilia. Santa Liberata. Santu Leobardu.

Di Liberata ùn si sà nunda; di Priscilia, pocu, ancu s'ella hè cunsiderata da certi cum'è a prima martira cristiana. Ma quandu ella hè stata marturiata ùn si sà. A' chì dice trà l'annu 45 è l'annu 54, à l'epica di Claudiu Tiberiu Primu, à chì dice trà l'annu 268 è l'annu 270 à i tempi di Claudiu Secondu dettu u Gotticu. U cultu vene da ciò chì, in Roma, nantu à a via Salaria nova, ci hè una catacomba detta catacomba di Santa Priscilia.

Etimolugia: da u lat. "priscus" (anticu). U nomer era assai in usu in Roma, à i primi seculi. Si trova in l'Atti di l'Apostuli è in a lettera di San Paulu à Timoteu. Hè statu rimessu à a moda da i puritani inglesi.

Nomi: Illa, Pris, Prisca, Priscilia, Prisciliano, Priscilla, Priscillian, Priscillien, Priscillienne, Priscilo, Prisco, Priscu, Priscus, Prisk,Priska, Priskilla, Prisque, Prissie.

Leobardu era di famiglia ricca è passò a so giuventù à studià e Belle Lettere. U so primu frastornu fù quandu u babbu li disse ch'ellu li avia buscu una zitella cumu si deve. Ellu, chì ùn tenia à maritassi, ùn disse micca di nò, ma si ingeniò à fà pazientà u babbu, preghendu u Signore ch'ellu li venga in aiutu. L'aiutu l'ebbe, chì u babbu si morse. Allora, dete a zitella à un fratellu più giovanu è si ne andò in Turone, l'attuale cità di Tours, à pregà nantu à a tomba di San Martinu.

In Turrone fece a cunnuscenza di San Gregoriu, u famosu autore di una storia di i Franchi, un Alvergnese cum'è ellu. E' diventonu amichi.

Leobardu tenia à a sulitutine. Cumprò una grotta, a ingrandò, ci fece dui finestrini, è campò custì 22 anni preghendu è studiendu e Sante Scritture. Per vive, fabricava carta pecura è a vendia. Gregoriu li purtava libri.

U decesimu mese di l'annu 592, Leobardu si ammalò. A' Gregoriu chè venia à cumunicallu, disse: "ùn ghjunghjeraghju micca à Pasqua". U 18 ghjennagghju cullava in Paradisu. Nanzu di spirà, avia dettu, à u frate chì u curava, di sorte... è morse mezu à l'anghjuli.

Etimolugia: da u lat. tardiu "leopardus", da u gr. "leopardos" da "leon" (leone) è pardos (pantera).

Casate: Leopardi.[1]

Ligami esterni[mudificà | edità a fonte]