Ulmus laevis

À prupositu di Wikipedia
L'olmu biancu
Ulmus laevis
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Lycopodiopsida
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Rosales
Famiglia Ulmaceae
Genaru Ulmus
Nomu binuminali
Ulmus laevis
Peter Simon Pallas, 1784

L' olmu biancu (Ulmus laevis) hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di l'Ulmaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

L'olmu biancu hè un arburi di a famiglia di l'Ulmaceae. Si distingui da a so curteccia liscia è grisgiccia, è ancu da i so fogli uvali è dintati. Stu arburi pò aghjunghja un'altezza da 25 à 30 metri, incù un fustu drittu è una curona sparta. I fiora di l'olmu biancu sò chjuchi è discreti, di culori virdicciu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

L'olmu biancu hè urighjinariu d'Auropa, ind'eddu hè largamenti spartu. Omu u trova par u più in i righjoni timparati, in particulari in Francia, in Alimagna, in Polonia è in Russia. Stu arburi prifirisci i terri umiti è i zoni prossimi di i corsi d'acqua.

Ulmus laevis hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

L'olmu biancu hè una spezia scascianti, ciò chì significheghja ch'eddu perdi i so fogli di vaghjimu. Fiurisci di branu, pruducendu frutti à forma di samara, chì sò spargugliati da u ventu. Stu arburi hè capaci à adattà si à diffarenti tipi di terri, ma prifirisci i terri ricchi di nutrimenti è beddi assiccati.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Ulmus laevis apparteni à u genaru Ulmus, chì ragruppa parechji spezii d'olmi. Hè calchì volta chjamatu Ulmus carpinifolia, ma 'ssu nomu hè cunsidaratu com'è un sinonimu. D'altri sinonimi inchjudini Ulmus effusa è Ulmus scabra.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

L'olmu biancu hè cunsidaratu com'è una spezia vulnerevuli par via di a distruzzioni di u so ambienti naturali è di a prupagazioni di a grafiosi di l'olmu, una malatia fongica chì hà stirpatu numarosi olmi in Auropa. I misuri di cunsirvazioni sò missi in campu par pruteghja 'ssa spezia, in particulari a piantazioni d'arburi risistenti à a malatia è a criazioni di riservi naturali.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]