Trifolium glomeratum

À prupositu di Wikipedia
Trifolium glomeratum
Trifolium glomeratum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Lycopodiopsida
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Fabales
Famiglia Fabaceae
Genaru Trifolium
Nomu binuminali
Trifolium glomeratum
Carl Linnaeus, 1753

Trifolium glomeratum hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Fabaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Trifolium glomeratum hè una spezia di pianta arbacea appartinendu à a famiglia di i Fabaceae. 'Ssa pianta vivaci si caratterizeghja da i piccioli pasciulanti è fogli trifugliati, veni à dì cumposti da trè fuglioli. I fiora, di culori rusulinu à purpureu, sò ragruppati in infiuriscenzi glubulosi, da induva u so nomu spicificu glomeratum.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Trifolium glomeratum hè urighjinariu d'Auropa è d'Asia uccidentali, ma hè stata intraduttu in numarosi righjoni di u mondu par causa di u so valori furageru. Omu u trova par u più in i pratulini, i pasciali è i terri agriculi, ind'eddu pò furmà tappetti densi.

Trifolium glomeratum hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

'Ssa pianta si ripraduci par u più par via di graneddi, chì sò spargugliati da u ventu o da l'adirenza à animali o veiculi. Pò ancu prupagà si par via di stuloni, i piccioli pasciulanti chì s'arradicheghjani è dani nascita à nuveddi pianti. Trifolium glomeratum hè una pianta milifara, attirendu l'abbi è altri insetti inamacatori incù u so nettaru.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Trifolium glomeratum hè ancu cunnisciutu sottu à i sinonimi siguenti : Trifolium glomeratum var. inopinatum, Trifolium glomeratum var. latifolium è Trifolium glomeratum var. minus. Hè statu discrittu par a prima volta da u butanistu svidesu Carl Linnaeus in 1753 in a so opara Species Plantarum.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Trifolium glomeratum ùn hè micca cunsidaratu com'è una spezia minacciata. À l'incuntrariu, hè à spessu cultivatu com'è pianta furagera pà u bistiamu par causa di u so valori nutritivu elevatu. Eppuri, a so intruduzioni in certi righjoni pò caghjunà una cumpetizioni incù i spezii indigeni, ciò chì pò avè cunsiquenzi annantu à a biudiversità lucali. Hè dunqua impurtanti di surviglià è di cuntrullà a so prupagazioni in l'ecusistemi sensibuli.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]