Stachys germanica

À prupositu di Wikipedia
Stachys germanica
Stachys germanica
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Lycopodiopsida
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Lamiales
Famiglia Lamiaceae
Genaru Stachys
Nomu binuminali
Stachys germanica
Carl Linnaeus, 1753

Stachys germanica hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Lamiaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Stachys germanica hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di i Lamiaceae. Si distingui da i so piccioli ritti, pudendu aghjunghja un'altezza da 60 à 100 centimi. I casci, upposti è dintati, sò di forma uvali è sgaghjani appena d'adori quandu eddi sò cicciati. I fiora, ragruppati in spighi densi, sò di culori rusulinu à viulinu pallidu è appariscini da ghjugnu à sittembri.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Stachys germanica hè urighjinaria d'Auropa cintrali è miridiunali. Omu a trova par u più in i pratulini, l'arici di furesti è i zoni arbosi. Hè ancu prisenti in certi righjoni d'Asia uccidentali. 'Ssa pianta hè stata intradutta in altri parti di u mondu, in particulari in America subrana, ind'edda hè cunsidarata com'è una spezia invadenti.

Stachys germanica hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Stachys germanica hè una pianta vivaci chì si sparghji par u più par via di i so graneddi. Priferi i terri beddi assiccati è ricchi di nutrimenti. 'Ssa spezia hè adattata à diffarenti tipi di climi, andendu i righjoni timparati à i righjoni più caldi. Hè capaci à risista à i periudi di sicchina mudarata.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Stachys germanica hè u nomu scentificu accittatu par 'ssa spezia. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi siguenti : Stachys recta, Stachys sylvatica è Stachys palustris. 'Ssi noma sò stati usati in u passatu par disignà pupulazioni di Stachys germanica chì prisintavani variazioni murfulogichi.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Stachys germanica ùn hè micca cunsidarata com'è una spezia minacciata. Hè rilativamenti cumuna in a so aria di ripartizioni naturali. Eppuri, in certi righjoni ind'edda hè stata intradutta, pò divintà invadenti è disturbà l'ecusistemi lucali. Hè dunqua ricumandatu di surviglià è di cuntrullà a so prupagazioni in 'ssi zoni.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]