Salix fragilis

À prupositu di Wikipedia
Salix fragilis
Salix fragilis
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Malpighiales
Famiglia Salicaceae
Genaru Salix
Nomu binuminali
Salix fragilis
Carl Linnaeus, 1753

Salix fragilis hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Salicaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Salix fragilis hè una spezia d'arburi appartinendu à a famiglia di i Salicaceae. Si distingui da u so portu slanciatu è i so rami flissibuli chì si troncani faciuli à u minimu intoppu. I casci di 'ssa spezia sò di forma lanceulata, incù una suparficia liscia è un culori verdi scuru. I fiora, inquantu ad eddi, sò di piccula taglia è si ragruppani in tramuli pindenti.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Salix fragilis hè urighjinariu d'Auropa è d'Asia uccidentali. Omu u trova par u più u longu di i corsi d'acqua, in i zoni umiti è i pratulini inundevuli. Hè ancu prisenti in certi righjoni d'America subrana ind'eddu hè statu intraduttu.

Salix fragilis hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Salix fragilis hè un arburi à crescita rapita chì pò aghjunghja un'altezza da 20 à 30 metri. Pussedi un sistemu di radichi stesu chì li parmetti d'adattà si à i terri umiti. 'Ssa spezia hè dioica, ciò chì significheghja ch'eddi esistini individui masci è individui femini. L'impullinazioni hè assicurata da u ventu, è i graneddi sò spargugliati da l'acqua.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Salix fragilis apparteni à u genaru Salix, chì ragruppa numarosi spezii d'arburi è d'arbusti. U so nomu scentificu cumplettu hè Salix fragilis L. Hè ancu cunnisciutu sottu à i sinonimi Salix alba var. vitellina è Salix vitellina.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Salix fragilis hè una spezia rilativamenti cumuna è largamenti sparta. Eppuri, certi pupulazioni sò minacciati par via di a distruzzioni di u so ambienti naturali. I misuri di cunsirvazioni sò missi in campu par pruteghja 'ssi pupulazioni, in particulari a criazioni di riservi naturali è a sinsibilisazioni di u publicu à l'impurtanza di prisirvà i zoni umiti.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]