Polygonum scoparium

À prupositu di Wikipedia
Polygonum scoparium
Polygonum scoparium
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Pinopsida
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Caryophyllales
Famiglia Polygonaceae
Genaru Polygonum
Nomu binuminali
Polygonum scoparium
Jean-Louis-Auguste Loiseleur-Deslongchamps, 1827

Polygonum scoparium hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Polygonaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Polygonum scoparium hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di i Polygonaceae. Si distingui da i so piccioli ritti, aghjunghjendu di regula un'altezza da 30 à 60 centimi. I casci di 'ssa spezia sò alterni, lanceulati è di culori verdi scuru. I fiora, chjuchi è bianchi, sò ragruppati in gaspi terminali.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Polygonum scoparium hè urighjinariu d'America subrana, ind'eddu hè largamenti spartu. Omu u trova par u più in i righjoni timparati da u livanti di u Canada è i Stati Uniti, è ancu in certi parti di u punenti di l'America subrana. 'Ssa pianta hà ancu statu intradutta in altri righjoni di u mondu, in particulari in Auropa è in Asia.

Polygonum scoparium hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Polygonum scoparium hè una pianta vivaci chì si sparghji par u più par via di i so rizomi suttarranii. 'Ssi rizomi li parmettini di furmà culonii densi, ciò chì pò caghjunà una cumpetizioni incù altri spezii vegetali indigeni. A pianta fiurisci di regula da ghjugnu à sittembri, pruducendu graneddi chì sò spargugliati da u ventu.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Polygonum scoparium hè u nomu scentificu accittatu par 'ssa spezia. Eppuri, hè ancu cunnisciutu sottu à altri sinonimi, tali Persicaria scoparia è Polygonum filiformi. 'Ssi noma sò stati apradati in u passatu pà disignà 'ssa pianta, ma sò avà cunsidarati com'è sinonimi di Polygonum scoparium.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Polygonum scoparium hè cunsidarata com'è una spezia invadenti in numarosi righjoni ind'edda hè stata intradutta. A so capacità à furmà culonii densi è à diffonda si prestu pò caghjunà una diminuzioni di a biudiversità lucali. In certi righjoni, misuri di gistioni sò missi in piazza par cuntrullà a so prupagazioni è minimizà u so impattu annantu à l'ecusistemi indigeni.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]