Merula (fauna marina)

À prupositu di Wikipedia
A merula
Labrus merula
Classifica scentifica
Regnu Animalia
Divisioni Chordata
Classa Actinopterygii
Ordini Perciformes
Famiglia Labrinae
Generu Chelidonichthys
Nomu binuminali
Labrus merula
Linnaeus, 1758

A merula (Labrus merula) [1] hè una spezia di pesciu chì faci parti di a famiglia di i Labrinae. [2] Hè urighjinaria di l'Atlanticu uriintali, da u Portugallu à u Maroccu, includendu l'Azzori, è ancu da u mari Tarraniu.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

U corpu hè appena lungarinu, a testa hè larga, più corta o uguali à a prufundità di u corpu, incù i tacchi turchinu chjaru. A merula hà i denti forti, tali i denti di l'ochji, chì sò attundulati ind'è l'asimplari più annosi.

I ghjovani asimplari sò verdi o brunicci incù i tacchi chjari, u corpu hè più pallidu, giaddu è grisgicciu. Certi campioni ani una striscia lungitudinali turchinu-biancu annantu i lati. L'asimplari vechji sò turchini scuru, calchì volta verdi scuri o brunicci. A parti modda di i nutaghjoli dursali, anali è cudali hè dilimitata da una striscia turchina chjara.

L'asimplari più chjuchi formani picculi scialmi leni, ma i campioni più maiò è più annosi sò sulitarii.

Si ciba di zini, di mulluschi, di granci è di varma.

A maturità occorri dopu à dui anni à lunghezzi cumpresi trà 15 cm (5, 9 po) è 20 cm (7, 9 po). À l'ità di 7 anni, i masci misurani circa 31, 5 cm (12, 4 po) è i femini circa 30 cm (12 po). L'ità massima hè di circa 16 - 17 anni.

'Ssa spezia frega da frivaghju à maghju in a mari uccidentali. L'ova sò fatti frà i scogli è i pratulini marini è sò prutetti da i masci.

A merula hè impurtanti par i pupulazioni lucali in tantu ch'è pesciu di cunsumu è pò dinò essa truvata in u cummerciu di l'acquarii.

Ripartizioni è ambienti[mudificà | edità a fonte]

Una merula in l'arbaghju marinu

A merula si trova in l'Atlanticu di l'Estu, da u Portugallu à u Maroccu, è ancu in l'Azzori, è ancu in u mari Tarraniu, annantu l'insemu di a zona, eccituatu u Livanti di l'Urienti Vicinu è u mari Neru.

Si trova a merula intornu i scogli, frà l'alghi marini è in i pratulini marini trà l'alti fondi è 50 metri (160 po).

I minacci chì pesani annantu 'ssa spezia cumprendini a digradazioni di l'ambienti, in particulari a riduzioni di i pratulini marini, ma a pupulazioni ùn hà musciatu nisciunu segnu seriu di diclinu.

Pesca[mudificà | edità a fonte]

In a pesca artisgianali, hè à catturatu in picculi quantità incù l'aiutu di reti è di palamiti, tuttu l'annu, ma beddu megliu da u branu à a fini di u vaghjimu.

In a pesca ricriativa, hè à chjappu incù a piscaghjola è à a linia da mani. Com'è bucconu, i versi è i granci poni essa apradati, com'è i picculi pezzi di pesciu.

Cucina[mudificà | edità a fonte]

A carri hè dolci, tennara, faciuli da dighiriscia è assà sapurita. A merula pò essa priparata in numarosi modi, ma hè ricumandatu d'arrusta a merula è di serva la incù l'oliu d'alivi, u suchju di limonu, l'aglia è u pursemulu. Si pò dinò fà bodda o priparà in u quatru di un tianu di pesciu mischiatu. I picculi campioni sò fritti.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Casanova (2010), p. 481.
  2. 'Ss'articulu pruveni in parti da l'articulu currispundenti di a wikipedia in inglesu.

Bibliugrafia[mudificà | edità a fonte]

  • Petru Casanova, Motti, Albiana, 2010

Liami[mudificà | edità a fonte]

Da veda dinò[mudificà | edità a fonte]