Melilotus officinalis

À prupositu di Wikipedia
Melilotus officinalis
Melilotus officinalis
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Fabales
Famiglia Fabaceae
Genaru Melilotus
Nomu binuminali
Melilotus officinalis
(L.) Lam., 1779

Melilotus officinalis hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Fabaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Melilotus officinalis hè una pianta arbacea annuali appartinendu à a famiglia di i Fabaceae. Pò aghjunghja un'altezza da 1 à 1,5 metru. I so piccioli sò ritti, ramificati è appena pilosi. I casci sò alterni, cumposti da trè fuglioli dintati è di culori verdi chjaru. I fiora, di culori giaddu vivu, sò ragruppati in gaspi lungarini è prufumati. I frutti sò vaini cuntinendu picculi graneddi.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Melilotus officinalis hè urighjinariu d'Auropa è d'Asia uccidentali, ma si hè spartu in numarosi righjoni di u mondu. Omu u trova par u più in i pratulini, i campi, i bordi di stradonu è i tarreni abbandunati. Hè cunsidaratu com'è una pianta invadenti in certi righjoni, par causa di a so capacità à prupagà si prestu è à fà cuncurrenza à i spezii indigeni.

Melilotus officinalis hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Melilotus officinalis hè una pianta à fiuritura estiva. Fiurisci da ghjugnu à sittembri, attirendu numarosi insetti inamacatori tali l'abbi è i sbarabattuli. I so fiora sgaghjani un prufumu inzuccaratu chì i rendi attrattivi. I graneddi sò spargugliati da u ventu è poni ancu essa traspurtati da l'animali o i veiculi.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

U nomu scentificu Melilotus officinalis hè stata datu à 'ssa pianta da Carl von Linné in u 1753. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi siguenti : Melilotus albus, Melilotus vulgaris è Trifolium ufficinali.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Melilotus officinalis hè cunsidaratu com'è una pianta cumuna è largamenti sparta. Eppuri, in certi righjoni ind'eddu hè cunsidaratu com'è una spezia invadenti, misuri di cuntrollu poni essa missi in piazza par limità a so prupagazioni. Hè impurtanti di surviglià è di gistiscia i pupulazioni di mélilot ufficinali cù u fini di prisirvà l'equilibriu eculogicu di l'ecusistemi ind'eddu hè prisenti.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]