Lotus pedunculatus

À prupositu di Wikipedia
Lotus pedunculatus
Lotus pedunculatus
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisione Tracheophyta
Sottudivisione Spermatophytes
Ordine Fabales
Famiglia Fabaceae
Generu Lotus
Nome binuminale
Lotus pedunculatus
Carl Linnaeus, 1753

Lotus pedunculatus hè una spezia di pianta chì face parte di a famiglia di e Fabaceae.

Descrizzione[mudificà | edità a fonte]

Lotus pedunculatus hè una pianta erbacea vivace appartinendu à a famiglia di e Fabaceae. Si distingue da i so piccioli ritti è e so casce cumposte, furmate di fogliole ovale è dentate. I fiori di Lotus pedunculatus sò di culore rusulatu pallidu à biancu, ragruppati in gaspe terminale. I frutti sò guaine lungarine cuntinendu parechje granelli.

Ripartizione[mudificà | edità a fonte]

Lotus pedunculatus hè originariu d'Europa, induv'ellu hè largamente spartu. Omu u trova ancu in Asia Suprana è in America suprana. 'Ssa pianta affizziuneghja e zone umite tale i paduli, e sponde di i corsi d'acqua è e pratuline umite.

Lotus pedunculatus hè prisente in Corsica.[1]

Biolugia[mudificà | edità a fonte]

Lotus pedunculatus hè una pianta adatta à i mezi umiti. Pussede radiche chì li permettenu di ficcà si prufundamente in a terra è d'assurbisce l'acqua necessaria à a so crescita. 'Ssa pianta hè ancu capace à fissà l'azotu atmusfericu grazia à una simbiosi incù batterie prisente in e so radiche. 'Ssa capacità li cunferisce un avantaghju cumpetitivu in i mezi poveri in nutrimenti.

Tassonumia[mudificà | edità a fonte]

Lotus pedunculatus hè u nome scentificu accittatu per 'ssa spezia. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi seguenti : Lotus uliginosus, Lotus major è Lotus angustifolius.

Cunsirvazione[mudificà | edità a fonte]

Lotus pedunculatus hè una pianta relativamente cumuna è ùn face micca l'ogettu di misure di cunsirvazione particulare. Eppuru, a distruzzione di u so ambiente naturale, in particulare in raghjone di l'assiccamentu di e zone umite, pò custituisce una minaccia per a so sopravvivenza. Hè dunque impurtante di prisirvà i mezi umiti induve 'ssa pianta si sviloppa cù u fine di garantisce a so perennità.

Riferimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Note[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]