Lepidium campestre

À prupositu di Wikipedia
Lepidium campestre
Lepidium campestre
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Brassicales
Famiglia Brassicaceae
Genaru Lepidium
Nomu binuminali
Lepidium campestre
Carl Linnaeus, 1753

Lepidium campestre hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Brassicaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Lepidium campestre hè una pianta arbacea annuali appartinendu à a famiglia di i Brassicaceae. Si caratterizeghja da i so casci verdi è frastagliati, è ancu da i so fiurareddi bianchi ragruppati in gaspi. 'Ssa pianta pò aghjunghja un'altezza da 30 à 60 centimi.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Lepidium campestre hè urighjinariu d'Auropa è d'Asia uccidentali. Hè largamenti spartu in i righjoni timparati di u mondu, in particulari in Auropa, in America subrana è in Australia. Omu u trova par u più in i pratulini, i campi cultivati, i bordi di stradona è i tarreni abbandunati.

Lepidium campestre hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Lepidium campestre hè una pianta annuali chì si ripraduci par via di graneddi. A so fiuritura hà locu da maghju à lugliu, è i graneddi maturani d'aostu o di sittembri. I fiora sò impullinati da l'insetti, in particulari l'abbi. I graneddi sò spargugliati da u ventu è poni firmà campivi in a terra mentri parechji anni.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Lepidium campestre hè ancu cunnisciutu sottu à i sinonimi siguenti : Cardaria campestris, Lepidium campestre subsp. campestre, è Lepidium campestre subsp. ruderale. Hè statu discrittu par a prima volta da u butanistu svidesu Carl Linnaeus in u 1753.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Lepidium campestre hè cunsidaratu com'è una spezia invadenti in certi righjoni, in particulari in America subrana è in Australia, ind'eddu pò fà cuncurrenza à i spezii indigeni. Eppuri, hè ancu apradatu com'è pianta furagera par u bistiamu in certi righjoni d'Auropa. A so cunsirvazioni hè dunqua un inghjocu cumplessu, nicissitendu una gistioni adatta pà privena a so espansioni eccessiva à tempu prisirvendu a so utilità agricula.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]