Galium odoratum

À prupositu di Wikipedia
Galium odoratum
Galium odoratum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Gentianales
Famiglia Rubiaceae
Genaru Galium
Nomu binuminali
Galium odoratum
Giovanni Antonio Scopoli, 1771

Galium odoratum hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Rubiaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Galium odoratum hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di i Rubiaceae. Hè carattarizata da i so piccioli rampicanti pudendu aghjunghja sinu à 50 centimi di lunghezza. I so casci sò verdi, uvali è disposti in verticilli di sei à ottu. I fiora, di culori biancu, sò chjuchi è ragruppati in cimi terminali. Sgaghjani un prufumu aggradevuli è inzuccaratu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

U Galium odoratum hè urighjinariu d'Auropa è d'Asia timparata. Omu u trova par u più in i furesti adumbrati è umiti, è ancu longu à i fiumiceddi è vadini. Hè ancu cultivatu com'è pianta urnamintali in numarosi orta à traversu u mondu.

Galium odoratum hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

'Ssa pianta si sparghji par u più par via di i so rizomi suttarranii, furmendu cusì culonii densi. Fiurisci di regula da maghju à lugliu, attirendu l'insetti inamacatori tali l'abbi è i sbarabattuli. I frutti sò picculi capsuli cuntinendu i graneddi chì sò spargugliati da u ventu o l'animali.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

U Galium odoratum hè ancu cunnisciutu sottu à altri noma scentifichi, tali Asperula odorata è Asperula fragrans. 'Ssi sinonimi sò apradati in certi classifichi butanichi, ma Galium odoratum ferma u nomu u più currintamenti apradatu.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Bench'è u Galium odoratum ùn sii micca cunsidaratu com'è una spezia minacciata, hè impurtanti di prisirvà u so ambienti naturali par assicurà a so sopravvivenza à longu andà. A disfuristazioni è a distruzzioni di i zoni umiti sò i principali minacci par 'ssa pianta. I misuri di cunsirvazioni, tali a criazioni di riservi naturali è a sinsibilisazioni di u publicu à a so impurtanza eculogica, sò nicissarii par pruteghja 'ssa spezia è mantena a so biudiversità.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]