Epilobium parviflorum

À prupositu di Wikipedia
Epilobium parviflorum
Epilobium parviflorum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Myrtales
Famiglia Onagraceae
Genaru Epilobium
Nomu binuminali
Epilobium parviflorum
Carl Linnaeus, 1753

Epilobium parviflorum hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di l'Onagraceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Epilobium parviflorum hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di l'Onagraceae. Si distingui par via di i so piccioli ritti, aghjunghjendu di regula un'altezza da 30 à 100 centimi. I casci sò lanceulati, upposti è appena dintati annantu à i bordi. I fiora, di piccula taglia, sò ragruppati in gaspi terminali è prisentani un culori rusulinu pallidu à malmu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

'Ssa spezia hè urighjinaria d'Auropa, ind'edda hè largamenti sparta. Omu a trova par u più in i righjoni timparati, in particulari in Francia, in Alimagna, in Italia è in Grandi Brittagna. Hè ancu prisenti in certi righjoni d'America subrana, ind'edda hè stata intradutta.

Epilobium parviflorum hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Epilobium parviflorum hè una pianta adatta à diffarenti tipi d'ambienti, tali i pratulini, l'arici di furesti è i zoni umiti. Prifirisci i terri ricchi di nutrimenti è beddi assiccati. 'Ssa pianta hè capaci à ripraducia si di manera sissuata, da l'impullinazioni di i fiora da l'insetti, ma ancu di manera asissuata, da a pruduzzioni di graneddi chì poni ghjirminà è dà nascita à nuveddi pianti.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Epilobium parviflorum hè u nomu scentificu accittatu pà 'ssa spezia. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi siguenti : Chamaenerion angustifolium, Chamerion angustifolium è Epilobium angustifolium.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Epilobium parviflorum hè una pianta rilativamenti cumuna è ùn hè micca cunsidarata com'è essendu in priculu d'estinzioni. Eppuri, certi pupulazioni poni essa minacciati par causa di a distruzzioni di u so ambienti naturali, in particulari par causa di l'urbanisazioni criscenti è di l'agricultura intinsiva. Hè dunqua impurtanti di prisirvà i zoni induva 'ssa pianta si trova cù u fini di garantiscia a so sopravvivenza à longu andà.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]