Echium parviflorum

À prupositu di Wikipedia
Echium parviflorum
Echium parviflorum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Boraginales
Famiglia Boraginaceae
Genaru Echium
Nomu binuminali
Echium parviflorum
Carl Linnaeus, 1753

Echium parviflorum hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Boraginaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Echium parviflorum hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di i Boraginaceae. Si distingui par via di i so fiora turchini à forma di campaneddi, ragruppati in gaspi densi. I casci sò stretti è lungarini, incù una tissitura roza. A pianta pò aghjunghja un'altezza da 30 à 60 centimi.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Echium parviflorum hè urighjinariu di u bacinu mediterraniu, ind'eddu hè largamenti sparta. Omu a trova par u più in iSpagna, in u Portugallu, in Francia, in Italia è in Grecia. Cresci in i pratulini, i landi è i zoni pitricosi, prifiriscendu i terri beddi assiccati è assuliati.

Echium parviflorum hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Echium parviflorum hè una pianta à fiuritura estiva. I so fiora attirani numarosi insetti inamacatori, tali l'abbi è i sbarabattuli, grazia à u so nettaru abundanti. A pianta si ripraduci par u più par via di graneddi, chì sò spargugliati da u ventu. Pò ancu prupagà si par via di rizomi, furmendu cusì culonii densi.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Echium parviflorum hè statu discrittu pà a prima volta da u butanistu francesu Jean-Baptiste Lamarck in u 1786. Frà i sinonimi di 'ssa spezia, a parsona trova Echium vulgare var. parviflorum è Echium plantagineum var. parviflorum.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Echium parviflorum hè una pianta rilativamenti cumuna in a so aria di ripartizioni naturali. Eppuri, certi pupulazioni poni essa minacciati par causa di a distruzzioni di u so ambienti da l'urbanisazioni è l'agricultura intinsiva. Hè dunqua impurtanti di prisirvà i zoni induva 'ssa pianta cresci cù u fini di garantiscia a so sopravvivenza à longu andà. Misuri di cunsirvazioni, tali a criazioni di riservi naturali è a sinsibilisazioni di u publicu, sò nicissarii pà pruteghja 'ssa spezia.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]