Bromus secalinus

À prupositu di Wikipedia
Bromus secalinus
Bromus secalinus
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Poales
Famiglia Poaceae
Genaru Bromus
Nomu binuminali
Bromus secalinus
Carl Linnaeus, 1753

Bromus secalinus hè una pianta chì faci parti di a famiglia di i Poaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Bromus secalinus hè una spezia di pianta arbacea annuali appartinendu à a famiglia di i Poaceae. Pò aghjunghja un'altezza da 30 à 100 cm è pussedi fogli piani è stretti, misurendu da 10 à 25 cm di lunghezza. I spighi di a pianta sò eretti è misurani da 5 à 15 cm di lunghezza. I fiora sò disposti in spighetti è sò di culori verdi o viulettu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Bromus secalinus hè urighjinaria d'Auropa è d'Asia, ma hè stata intraduttu in numarosi righjoni di u mondu, in particulari in America subrana, in Australia è in Nova Zilanda. Spinghji in i campi, i pratulini, i bordi di stradonu è i tarreni senza culturi.

Bromus secalinus hè prisenti in Corsica ma hè rarissima.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Bromus secalinus hè una pianta annuali chì si ripraduci par u più da i so graneddi. A so fiuritura hà locu da maghju à lugliu, pruducendu spighi di fiora chì si trasformani dopu in spighetti cuntinendu i graneddi. I graneddi sò spargugliati da u ventu è poni firmà campivi in a terra mentri parechji anni. 'Ssa spezia hè capaci à adattà si à diffarenti tipi di terri, ma prifirisci i terri ricchi di nutrimenti.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Bromus secalinus hè stata discritta pà a prima volta da Carl von Linné in 1753 sottu u nomu di Bromus secalinus. Hè ancu cunnisciutu sottu à i sinonimi siguenti : Ceratochloa secalina, Zerna secalina è Anisantha secalina.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Bromus secalinus hè cunsidarata com'è una gattiva arba in numarosi righjoni di u mondu, chì pò fà cuncurrenza à i culturi è i pianti indigeni. Eppuri, hè ancu apradatu com'è pianta da alimentu pà u bistiamu in certi righjoni. Ùn hè micca cunsidaratu com'è una spezia minacciata.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]