Bromus lanceolatus

À prupositu di Wikipedia
Bromus lanceolatus
Bromus lanceolatus
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Poales
Famiglia Poaceae
Genaru Bromus
Nomu binuminali
Bromus lanceolatus
Albrecht Wilhelm Roth, 1797

Bromus lanceolatus hè una pianta chì faci parti di a famiglia di i Poaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Bromus lanceolatus hè una spezia di pianta arbacea di a famiglia di i Poaceae. Misura trà 30 è 100 cm d'altezza è pussedi fogli liniari da 5 à 20 cm di lunghezza. I spighetti sò disposti in pannochji leni è misurani trà 1,5 è 3 cm di lunghezza. I glumi sò lanceulati è misurani trà 8 è 12 mm di lunghezza. I fiora sò ermafruditi è fiuriscini da ghjugnu à aostu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Bromus lanceolatus hè urighjinariu d'Auropa è d'Asia timparata. Hè prisenti in a maiò parti /di i paesi auropei, è ancu in Asia cintrali è in Siberia. Hè stata intradutta in America subrana, induva edda hè cunsidarata com'è una pianta invadenti.

Bromus lanceolatus hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Bromus lanceolatus hè una pianta vivaci, capaci à ripraducia si da i so graneddi. A fiuritura hà locu da maghju à lugliu, è i graneddi sò spargugliati da u ventu. 'Ssa spezia hè capaci à inamacà da par edda, ma pò ancu essa inamacata da l'insetti. Hè bè adatta à a cumpetizioni incù altri pianti, grazia à a so capacità à pruducia numarosi graneddi è à a so crescita rapita.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Bromus lanceolatus hè stata discritta par a prima volta da u butanistu svidesu Carl von Linné in u 1753. Hè stata classificata in u genaru Bromus, chì ragruppa à l'incirca 160 spezii di pianti arbacei. Hè ancu cunnisciuta sottu à i sinonimi siguenti : Bromus commutatus, Bromus racemosus, Bromus secalinus var. lanceolatus.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Bromus lanceolatus ùn hè micca cunsidarata com'è una spezia minacciata. Eppuri, pò divintà invadenti in certi righjoni, in particulari in America subrana. Pò tandu fà cuncurrenza à i spezii indigeni è disturbà l'ecusistemi lucali. Hè dunqua ricumandatu di limità a so prupagazioni evitendu di piantà la in i giardini è cuntrullendu a so prisenza in i zoni naturali.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]