Artemisia vulgaris

À prupositu di Wikipedia
Artemisia vulgaris
Artemisia vulgaris
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Asterales
Famiglia Asteraceae
Genaru Artemisia
Nomu binuminali
Artemisia vulgaris
Carl Linnaeus, 1753

Artemisia vulgaris hè una pianta chì faci parti di a famiglia di l'Asteraceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Artemisia vulgaris hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di l'Asteraceae. Hè carattarizata da piccioli ritti, pudendu aghjunghja un'altezza da 1 à 2 metri. I casci sò alterni, frastagliati in lobi fondi è di culori verdi scuru. I fiora, di piccula taglia, sò ragruppati in capulini giaddicci disposti in gaspi terminali.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Artemisia vulgaris hè urighjinaria di l'emisferu nordu, è hè largamenti sparta in i righjoni timparati di l'Auropa, di l'Asia è di l'America subrana. Cresci par u più in i zoni umiti, u longu di i vadini, in i pratulini è l'arici di furesti.

Artemisia vulgaris hè prisenti in Corsica.[1]

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Artemisia vulgaris hè u nomu scentificu accittatu pà 'ssa spezia, ma hè ancu cunnisciuta sottu à altri noma, tali Artemisia officinalis, Artemisia vulgaris var. vulgaris. 'Ssi sinonimi sò apradati in a litteratura scentifica è poni varià siont'è i fonti.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Artemisia vulgaris hè cunsidarata com'è una spezia invadenti in certi righjoni, in particulari in America subrana, induv'edda pò culunizà prestu i mezi naturali è disturbà l'equilibriu eculogicu. Eppuri, in a so aria di ripartizioni d'urighjina, hè à spessu usata à fini midicinali è culinarii. I so casci sò riputati par i so prubità antisettichi è antinfiammatorii, è sò usati in l'appruntera di tisani è di rimedii tradiziunali.

A cunsirvazioni di Artemisia vulgaris hè dunqua un inghjocu cumplessu, nicissitendu una gistioni equilibrata trà u so putenziali invasivu è i so utilisazioni benefichi. Misuri di cuntrollu di i pupulazioni invadenti sò missi in campu in certi righjoni, cù u fini di prisirvà a biudiversità lucali.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]