Artemisia verlotiorum

À prupositu di Wikipedia
Artemisia verlotiorum
Artemisia verlotiorum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Asterales
Famiglia Asteraceae
Genaru Artemisia
Nomu binuminali
Artemisia verlotiorum
Carl Linnaeus, 1763

Artemisia verlotiorum hè una pianta chì faci parti di a famiglia di l'Asteraceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Artemisia verlotiorum hè una pianta arbacea vivaci appartinendu à a famiglia di l'Asteraceae. Si caratterizeghja da i piccioli ritti, pudendu aghjunghja un'altezza da 1 à 1,5 metru. I casci sò alterni, frastagliati in lobi stretti è lungarini, di culori verdi scuru. I fiora, di piccula taglia, sò ragruppati in capulini giaddi disposti in gaspi terminali.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

Artemisia verlotiorum hè urighjinaria d'Asia di l'Estu, più pricisamenti di China è di Curea. Hè stata intradutta in altri righjoni di u mondu, in particulari in Auropa è in America subrana, induva si hè naturalizata. Omu a trova par u più in i pratulini, i bordi di stradona, i tarreni abbandunati è i zoni disturbati.

Artemisia verlotiorum hè prisenti in Corsica.[1]

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Artemisia verlotiorum hè u nomu scentificu accittatu di 'ssa pianta, ma hè ancu cunnisciuta sottu à altri sinonimi, tali Artemisia scoparia var. verlotiorum è Artemisia scoparia subsp. verlotiorum.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Bench'è Artemisia verlotiorum ùn sii micca cunsidarata com'è una spezia minacciata, a so cunsirvazioni ferma impurtanti par prisirvà a biudiversità. Par via di a so capacità à adattà si à diffarenti tipi d'ambienti, pò culunizà zoni disturbati è ghjucà un rollu in a risturazioni eculogica. Eppuri, hè escinziali di surviglià a so espansioni è di limità a so prupagazioni in l'ecusistemi fragili cù u fini di privena evintuali effetti negativi annantu à a flora indigena.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]