Litarnu

À prupositu di Wikipedia
(Reindirizzamentu da Lutarnu)
U litarnu
Rhamnus alaternus
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Classa Polypodiopsida
Divisioni Tracheophyta
Sottudivisioni Spermatophytes
Ordini Rosales
Famiglia Rhamnaceae
Genaru Rhamnus
Nomu binuminali
Rhamnus alaternus
Carl Linnaeus, 1753

U litarnu (Rhamnus alaternus) hè una spezia di pianta chì faci parti di a famiglia di i Rhamnaceae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

U litarnu hè un arbustu à casci parsistenti appartinendu à a famiglia di i Rhamnaceae. Pò aghjunghja un'altezza da 2 à 5 metri è prisenta un portu cispugliosu. I so casci sò duri, uvali è lucenti, incù i bordi appena dintati. I fiora, di piccula taglia, sò ragruppati in gaspi è sò di culori giaddu virdicciu. I frutti sò drupi di culori neru à maturità.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

U litarnu hè urighjinariu di u bacinu mediterraniu, ind'eddu hè largamenti spartu. Omu u trova in particulari in iSpagna, in Francia, in Italia, in Grecia è in Africa subrana. Cresci par u più in i zoni custieri, i machji è i furesti chjari.

U litarnu hè prisenti è cumunu in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Stu arbustu hè bè adattatu à i cundizioni mediterranii, incù una risistenza à a sicchina è una tullaranza à i terri povari. Prifirisci l'espusizioni assuliati è i terri beddi assiccati. A fiuritura hà locu di branu, da marzu à maghju, è i frutti maturani d'istatina. I drupi sò cunsumati da l'aceddi, chì sparguglieghjani i graneddi.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Rhamnus alaternus hè ancu cunnisciutu sottu à i sinonimi siguenti : Rhamnus balearica, Rhamnus balearicus, Rhamnus balearicus var. alaternus, Rhamnus balearicus var. angustifolius, Rhamnus balearicus var. latifolius, Rhamnus balearicus var. macrophyllus.

Esistini dui sottuspezii di litarnu: - Rhamnus alaternus L. subsp. alaternus - Rhamnus alaternus L. subsp. myrtifolia (Willk.) Maire

Lessicu[mudificà | edità a fonte]

U litarnu hè ancu chjamatu u litàrnicu o u litarru.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]