Asio otus

À prupositu di Wikipedia
(Reindirizzamentu da Ciocciu cumunu)
U ciocciu cumunu
Asio otus
Classifica scentifica
Regnu Animalia
Imbrancamentu Chordata
Classa Aves
Ordini Strigiformes
Famiglia Strigidae
Genaru Asio
Nomu binuminali
Asio otus
Carl Linnaeus, 1758

U ciocciu cumunu (Asio otus) hè una spezia di aceddu chì faci parti di a famiglia di i Strigidae.

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

U ciocciu cumunu hè una spezia d'aceddu di a famiglia di i Strigidés. Hè un aceddu di taglia media, misurendu trà 33 è 40 centimi di lunghezza. U so piumaghju hè par u più brunu incù tacchi bianchi è strisci bughji annantu à u sopra. U so visu hè carattarizatu da dui grandi dischi facciali di culori biancu, inquatrendu i so ochja giaddi. I so ali sò longhi è attundati, ciò chì li parmetti di bulà in modu silinziosu.

Ripartizioni[mudificà | edità a fonte]

U ciocciu mediu hè prisenti in parti assà di l'emisferu sittentriunali, in particulari in Auropa, in Asia è in America subrana. Omu u trova in una varietà d'ambienti, tali i furesti, i zoni buscosi, i paduli è i terri agriculi. Hè capaci à adattà si à diffarenti ambienti, ciò chì spiega a so larga ripartizioni giugrafica.

Asio otus hè prisenti in Corsica.[1]

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

U ciocciu cumunu hè un aceddu nutturnu, ciò chì significheghja ch'eddu hè par u più attivu di notti. Caccighjeghja par u più picculi mammiferi tali i tupanchjini, i topa campagnoli è i topa. Aprada a so visioni è a so arechja eccezziunali pà lucalizà i so predi in l'oscurità. Quandu eddu scegli una preda, ciotta prestu pà chjappà la incù i so artigli putenti.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

U ciocciu cumunu apparteni à a famiglia di i Strigidae, chì ragruppa i malaceddi è i civetti. U so nomu scentificu hè Asio otus. Esistini dinò sinonimi pà 'ssa spezia, tali Strix otus è Otus vulgaris.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

U ciocciu mediu hè una spezia rilativamenti sparta è a so pupulazioni hè cunsidarata com'è stabuli. Eppuri, pò essa affittatu da a distruzzioni di u so ambienti naturali, in particulari a disfuristazioni è a cunvirsioni di i terri agriculi. A polluzioni luminosa pò dinò disturbà i so abitudini di caccia nutturna. Hè impurtanti di pruteghja l'ambienti apprupriati pà assicurà a sopravvivenza di 'ssa spezia.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • J.-C. Thibault & G. Bonaccorsi, The birds of Corsica, British Ornithologists’ Union, Check-list n°17, 1999
  • J.-C. Thibault, Connaître les oiseaux de Corse - Acelli di Corsica, Ed. Albiana, 2006

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. Thibault & Bonaccorsi (1999), Thibault (2006).

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]