Sirinatu di Scappinu

À prupositu di Wikipedia
Scultura di Salvatore Viale, Museu di Bastia

U Sirinatu di Scappinu (o Serenatu di Scappinu) hè cunsideratu cum'è u prima scrittu di a litteratura in lingua corsa. Si trova in u Cantu quartu di a Dionomachia di Salvatore Viale (1787-1861).

U testu classicu[mudificà | edità a fonte]

Eccu u testu originale di u Sirinatu di Scappinu:

Strofa 1
O specchiu d'e zitelle di la pieve
O la miò chiara stella matuttina
Più bianca di lu brocciu e di la neve
Più rossa d’una rosa damaschina
Più aspra d’a cipolla, e d'u stuppone
Più dura d’una teppa, e d'un pentone.


Strofa 2
Tù m'hai strigatu : eo struchiu a pocu a pocu
Sò spitittattu, e au core achiu gran pena.
A notte un dromu, e nun ne trovu locu
Cume manghiassi a nepitella a cena ;
Lasciu andà le miò sciotte a gueru intornu
E un tessu mancu tre fattoghje a u ghiornu.


Strofa 3
Dove fai trischie o sabatu pe u fornu
Eo vengu in nice di circà u vitellu ;
Ti facciu u cherchu, e ti vo sempre attornu
Cumme lu tò agnellettu e cagnulellu.
Ammi tant'u to cucchiu e u to mertinu ;
E pò tant' odiu porti a me mischinu.


Strofa 4
Se in cherciula dai cena a u mannerinu
A sera, o cogli in l'ortu l'insalata
T'appostu, e tu ma' nun mi voi vicinu.
Eppuru eo t'ammu, e t'achiu sempre amata
Fin da quandu era tantu chiuculellu
C'un m'arivava a coglie a u summerellu.


Strofa 5
Lasciava spessu scumbià l'agnelle
Cullava a coglie e frutte sui chiarasci
Cun tecu e mi jucava alle piastrelle,
E guagnandu bulea l'impatta in basci.
D'u morsu, chi per zerga a lu puchiale
Tù m'attaccasti, achiu ancu u mercu avale.


Strofa 6
Un ghiornu, ch'era in tempu di sighere
E d'orzu novu si fecìa lu pane
Tu cantavi a diana ; eo cun piacere
Sottu un sépalu stava ad ascultane.
All' impruvisu ti venne la tossa ;
Eo dissi : lisca ! e tu ti festi rossa.


Strofa 7
Ti ricordi in quest'ultima nivata ?
Tiravi e tolle, e a u tò valcon supranu
Fecìe tra mezzu a l’albe l'affaccata.
Eo fecìa a boccarisa un basciamanu.
Quelle sere eo venìa da te a bichiane
E ghiucavamu inseme a scallamane.


Strofa 8
Bengu spessu cù a cetera à u tò fucone
Mi arembu a tene, e allor sò tutto in bena,
E sonu e cantu strunelli e canzone ;
Mi scordu di lu sonnu e di la cena;
U troppu, duv'eo sto, mi par di piumme,
E nun mi curu d’acciecà di fumme.


Strofa 9
Ti diedi u core, o Filignocca ingrata
E tuttu u meo ti sarìe prontu a dane.
U casciu, ch’a miò vacca vracanata
Mi' fa' gni jornu, eo lu vendu in citàne
E all'appiattu di mamma e d'e surelle
Ti ne accattu friscetti, achi e curdelle.


Strofa 10
T'achiu datu una reta crimmisina
Cun quattru pendalucchi, infrisciulata
Un cusacchinu à frange di stammina ;
Quandu lu porti pari una spusata.
In ghiescia la dumenica damane
Sì l'imbilia di tutte e paesane.


Strofa 11
Bulintier lasceríe d'esse Scappinu
Per esse u cusacchiu, ch'eo ti dunai
E stringhie lu to senu alabastrinu ;
E or chì drumendu in lettu ti ne stai
Oh fussi u cavizzale, o u cuscinettu
O u lenzolu supranu d'u to lettu !

U testu in corsu mudernu[mudificà | edità a fonte]

Eccu u testu di u Sirinatu di Scappinu, adattatu in corsu mudernu:

O spechju di e zitelle di la pieve
O la mio chjara stella matuttina
Più bianca di lu brocciu è di la neve
Più rossa di una rosa damaschina
Più aspra di a cipolla, è di u stuppone
Più dura di una teppa, è di un pentone.
Tù m'hai strigatu : sdrughju à pocu à pocu
Sò spitittattu, è à u core aghju gran pena.
A notte ùn dormu, è ùn ne trovu locu
Cume manghjà si u piverone à cena ;
Lasciu andà le mio sgiotte à gueru intornu
È un tessu mancu trè fattoghje à u ghjornu.
Duve fai trischie u sabatu pè u fornu
Eu vengu in nice di circà u vitellu ;
Ti facciu u cherchu, è ti vò sempre attornu
Cum'è lu to agnellettu è cagnulellu.
Ami tantu u to cuchju è u to mertinu ;
E pò tantu odiu porti à me mischinu.


Se in cherciula dai cena à u mannerinu
A sera, coglii in l'ortu l'insalata
T'appostu, è tù ma' nun mi voi vicinu.
Eppuru eo t'amu, è t'aghju sempre amata
Fin da quandu era tantu chjuculellu
Ch'ùn m'arrivava à coglie à u sumerellu.


Lasciava scumbià l'eghje è l'agnelle
Cullava à coglie e frutte sù i chiarasgi
Cun tecu e mi ghjucava à le piastrelle
È guagnandu bulea l'impatta in basgi.
D'u morsu, chì per zerga à lu pughjale
Tù m'attaccasti, aghju ancu u mercu avale.


Un ghjornu, ch'era in tempu di sighere
È d'orzu novu si fecìa lu pane
Tù cantavi a diana ; eo cun piacere
Sottu un sepalu stava ad ascultà ne.
À l'impruvisu ti vene la tossa ;
Eo dissi : lisca ! è tù ti festi rossa.


Ti ricordi in quest'ultima nivata
Tiravi e tolle, è à u to balcone supranu
Fecia tra mezu à l’albe l'affaccata.
Eo fecìa à boccarisa un basgiamanu.
Quelle sere eo venìa da tè a vighjà ne
È ghjucavamu inseme à scallamane.


Vengu spessu cù a cetera à u to fucone
Mi arrembu à tè ne, è allor' sò tuttu in bena,
E sonu è cantu strunelli è canzone ;
Mi scordu di lu sonnu è di la cena;
U troppu, duv'eo sto, mi par di piume,
È nun mi curu d’acciecà di fume.


Ti dedi u core, o Filignocca ingrata
E tuttu u meo ti sarìe prontu à dà ne.
U casciu, ch’a mio vacca bracanata
Mi fa' ogni jornu, eo lu vendu in cità ne
È à l'appiattu di mamma è d'e surelle
Ti ne accattu frisgetti, achi, è curdelle.


T'aghju datu una reta crimisina
Cun quattru pendalucchi, infrisgiulata
Un cusacchinu à frange di stamina ;
Quandu lu porti pari una spusata.
In ghjesgia la dumenica da mane
Sì l'inviglia di tutte e paesane.


Vulenteri lascerie d'esse Scappinu
Per esse u casacchiu, ch'eo ti dunai
È stringhje lu to senu alabastrinu ;
E or chì durmendu in lettu ti ne stai
Oh fussi u cavizzale, o u cuscinettu
O u lenzolu supranu d'u to lettu !

Referenze[mudificà | edità a fonte]

Ligami[mudificà | edità a fonte]