Aiacciu (flora)

À prupositu di Wikipedia
L'aiacciu
Juniperus phoenicea
Classificazioni scentifica
Regnu Plantae
Divisioni Magnoliophyta
Classa Pinopsida
Ordini Pinales
Famiglia Cupressaceae
Genaru Juniperus
Nomu binuminali
Juniperus phoenicea
Linnaeus, 1753

L' Aiacciu (Juniperus phoenicea) hè un arburi chì faci parti di a famiglia di i Cupressaceae.[1]

Discrizzioni[mudificà | edità a fonte]

Hè una spezia arbustiva chì pò aghjunghja 8 metri, incù una curona verdi scuru. Hà un fustu drittu chì diventa tortu vicinu à u mari, incù una curteccia liscia, bruniccia. I casci sò parsistenti, scagliosi è upposti, di forma uvali. Si tratta di una spezia dioica chì i so fiora masci è femini sò custituiti da picculi spighi pindenti. Quiddi sò purtati in tramuli annantu à i ghjovani rami latirali è terminali. I frutti sò di culori rossu o brunu, glubulari. L'aiacciu pussedi un sistemu radicali mori ribustu chì hè ancu capaci di pinitrà in i scogli.

Distribuzioni[mudificà | edità a fonte]

A spezia hè sparta in estu di Spagna, cumpresu Andorra, in u sudu di a Francia, in una piccula parti di u nordupunenti di l'Italia è annantu à a lati ionica di a penisula di Salentu.

Si trova annantu à i cuddini aridi à substratu calcariu, vicinu à i costi.

L'aiacciu hè prisenti in Corsica. Si ritrova dinò in a tupunimia, par esempiu, in u nomu di a cità d'Aiacciu.

Biulugia[mudificà | edità a fonte]

Stu arbustu hè bè adattatu à i climi mediterranii, induv'eddu cresci à spessu annantu à i terre calcarii è pitricosi. Hè capaci à risista à cundizioni di sicchina è di caldu estremi. Juniperus phoenicea si ripraduci par u più in dispersioni di i so graneddi, chì sò à spessu cunsumati da l'aceddi è i picculi mammiferi.

Tassunumia[mudificà | edità a fonte]

Juniperus phoenicea hè ancu cunnisciutu sottu u nomu di ghjinepara rossa o ghjinepara di Fenicia. Esistini uni pochi di sinonimi per 'ssa spezia, tali Juniperus turbinata è Juniperus oxycedrus subsp. macrocarpa.

Cunsirvazioni[mudificà | edità a fonte]

Benchì Juniperus phoenicea ùn sii micca cunsidaratu com'è una spezia in priculu criticu d'estinziono, face fronto à certo minacco. A distruzziono di u so ambiento naturalo duvuta à l'urbanisaziono è à l'agricultura intensiva hè una di o principalo priaccupazioni. Di più, a racolta eccessiva di i so frutti è di u so ilegnu pò ancu affittà a so pupulazioni. Misuri di cunsirvazioni, tali a prutezzioni di i zoni naturali induv'eddu cresci è a sensibilisazioni di u publicu à a so impurtanza eculogica, sò nicessarii per assicurà a so sopravvivenza à longu andà.

Rifarimenti[mudificà | edità a fonte]

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Noti[mudificà | edità a fonte]

  1. 'Ss'articulu pruveni in parti da a wikipedia in francesu è in talianu.

Da veda dinò[mudificà | edità a fonte]

Altri prugetti[mudificà | edità a fonte]